เป็นเทพก็ต้องทำบุญ

ถ้าว่าสัตว์ทั้งหลาย พึงรู้ผลแห่งการจำแนกทาน เหมือนอย่างที่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้แสวงหาคุณใหญ่ตรัสแล้ว โดยวิธีที่ผลนั้นเป็นผลใหญ่ไซร้ สัตว์ทั้งหลาย พึงกำจัดความตระหนี่ที่เป็นมลทิน มีใจผ่องใส พึงให้ทาน ทานที่ให้แล้วจะมีผลมากในพระอริยบุคคลทั้งหลายตามกาลสมควร ทายกเป็นอันมาก ครั้นให้ทักษิณาทาน ในทักขิไณยบุคคลทั้งหลายแล้ว ละจากความเป็นมนุษย์นี้แล้วย่อมไปสู่สวรรค์ ทายกผู้ไม่มีความตระหนี่เหล่านั้น ครั้นไปสู่สวรรค์แล้ว ย่อมบันเทิงอยู่ในสวรรค์เสวยผลแห่งกุศลกรรมของตัวเอง

ปรโลกนิวส์ คุณพ่อชาตรีเสียชีวิตแล้วไปไหน ตอนที่ 2

ตัวท่านเกิดความรู้สึกอัศจรรย์ใจและตื่นตาตื่นใจกับทิพยสมบัติใหม่ของตัวท่านเองเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นสวน สระ หรือประติมากรรมต่างๆ ที่อยู่ในทิพยวิมานของท่าน

โจรชิงกำไล

ตั้งแต่เริ่มต้น กระผมก็ไม่ได้เห็นผู้คนที่เดินไปมาใดๆ ทั้งสิ้น ตาของกระผมมองเห็นแต่กำไลทองที่ส่งประกายแวววับคู่นั้นเท่านั้น

อย่าขอสิ่งที่ไม่ควรขอ

บุคคลรู้ว่า สิ่งของอันใดเป็นที่รักของเขา ก็ไม่ควรขอสิ่งของอันนั้น บุคคลย่อมเป็นที่เกลียดชังเพราะขอจัด พญานาคถูกพราหมณ์ขอแก้วมณี ตั้งแต่นั้นก็มิได้มาให้พราหมณ์เห็นอีกเลย

ผู้ใหญ่ใจดีจากวัดพระธรรมกายประเทศญี่ปุ่นมอบของขวัญแก่เด็กดี V-Star

ผู้ใหญ่ใจดีในต่างแดนจากวัดพระธรรมกายประเทศญี่ปุ่นจำนวน 10 วัดสาขา ได้ส่งของขวัญบินมาให้เด็กดี V-Star เป็นตุ๊กตา ของเล่น และอุปกรณ์เครื่องเขียน รวมมูลค่า 250,000 บาท

ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาทนานาชาติ รุ่นเข้าพรรษา ภาคภาษาอังกฤษ

ผลการปฏิบัติธรรมของพระแดเนียล ธมฺมรโก จากอเมริกา และ พระสตีฟ สมปญฺโญ จากประเทศออสเตรเลีย ในโครงการ IDOP รุ่นเข้าพรรษา ภาคภาษาอังกฤษ

ทำบุญอะไรจึงจะได้ไปสวรรค์ในแต่ละชั้น?

สวรรค์ คือ ภูมิอันเป็นที่อยู่ของเทวดา เป็นโลกที่อยู่อาศัยของกายละเอียดสวรรค์อันเป็นทิพย์ ที่มีรัศมีสว่างไสวรอบกายตลอดเวลา มีทั้งหมด 6ชั้น

สมปรารถนาได้ด้วยบุญ

ชีวิตถูกชรานำเข้าไปใกล้ความตาย ผู้ที่ถูกชรานำเข้าไปใกล้แล้ว ย่อมต้านทานไว้ไม่ได้ เมื่อบุคคลเล็งเห็นภัยในความตายนี้ ควรทำบุญอันจะนำความสุขมาให้

เข้าพรรษา ช่วงเวลาแห่งการแก้ไขตัวเอง

วันเข้าพรรษา พระธรรมเทศนา โดย พระภาวนาวิริยคุณ (หลวงพ่อทัตตชีโว)เรื่องเข้าพรรษา ช่วงเวลาแห่งการแก้ไขตัวเอง

ปรนิมมิตวสวัตดี ตอน สิริมาเทพนารี ๑

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีความหวังให้ทาน ไม่มีจิตใจผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน อีกทั้งไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า “เราจักเป็นผู้จำแนกแจกทาน เช่นเดียวกับบัณฑิตนักปราชญ์ในกาลก่อนทั้งหลาย แต่ให้ทานด้วยคิดว่า เมื่อเราให้ทานอย่างนี้แล้ว จิตจะเลื่อมใส เกิดความปลื้มใจและปีติโสมนัส เขาให้ทานคือ ข้าวและนํ้าเป็นต้นแล้ว ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาชั้นปรนิมมิตวสวัตดี